Ouders en gezinnen worden vaak in het diepe gegooid als ze van ziekenhuis naar huis gaan. Ook wij hadden het gevoel er alleen voor te staan toen na meerdere DNA-onderzoeken geen diagnose was gevonden voor de aandoeningen van onze dochter. Als ouders werden wij ‘gewoon’ naar huis gestuurd. Zonder informatie, zonder kaders, zonder vangnet en zonder hulp. Toen we van ziekenhuis naar huis werden gestuurd, gebeurde dit zonder enige voorbereiding. Ook toen ontbrak er hulp. Daardoor zijn we in een zwart gat beland toen we voor het eerst thuis kwamen. We wisten niets en niemand vertelde ons iets. We moesten zelf het wiel uitvinden.